Translate

Μόναχο ( München )


Ειδήσεις... ένα πικάπ κολλημένο στις κατα-στροφές.

Συνεχίζουμε με ένα περίπατο στο Μόναχο. Μια ευκαιρία να γνωρίσουμε, εκτός από τις ομορφιές της πόλης, και κάποια στοιχεία της διαπολιτιστικής της σχέσης  με την Ελλάδα. Μέσα από τα προπύλαια, τα μουσεία, τα θέατρα...

Μια ακόμη ευκαιρία να φτιάξουμε τη διάθεσή μας με μπόλικη ζωντάνια και φωτεινές αποχρώσεις. Να συντονιστούμε καθώς πρέπει με το κλίμα των ημερών και να ξεχαστούμε, έστω και για λίγο.




Προπύλαια ( Propyläen im Königsplatz)

Σε δωρικό ρυθμό κατασκευασμένο άρχισε το 1854 και  ολοκληρώθηκε από τον Leo von Klenze το 1862 θυμίζοντας τα προπύλαια της αθηναϊκής Ακρόπολης.Η πύλη δημιουργήθηκε σαν μνημείο για την πτώση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας στην Ελλάδα από τον γιο του βασιλιά Λουδοβίκου 1ου της Βαυαρίας.



τα εγκαίνια άνοιξαν λίγο πριν αποχώρηση του  Όθωνα από την αυτοκρατορία. Χρειάστηκαν γύρω στα αρκετός καιρός μέχρι να οριστεί η εντολή για την εκπλήρωσή του έργου. Ο αρχιτέκτονας είχε κάνει ένα προσχέδιο για να ενισχύσει αυτό το έργο.  Όμως το 1948 ο Λουδοβίκος έφυγε από την εξουσία οπότε το εν λόγω σχέδιο τέθηκε σε ερώτημα καθώς εκείνη την εποχή το Μόναχο δεν είχε ανάγκη από την πύλη.



                                                                                                                                         Στο εσωτερικό μπορεί κανείς να δει πίνακα με τα ονόματα της φιλικής εταιρίας στα ελληνικά.


Τελικά ο Λουδοβίκος χρηματοδότησε το έργο από την δική του περιουσία σαν ένδειξη φιλίας μεταξύ Ελλάδος και Βαυαρίας όπως και σαν μνημείο για την πόλεμο κατα την Επανάσταση.









Tα γραφεία του Φύρερ γνωστό και ως das Braune Haus




H επιβλητική είσοδος του βοτανικού κήπου...


Το αμυδρό φως συντροφεύει το υγρό πλακώστροτο με την ελπίδα ότι θα περάσει κάποιος.


Θέατρο και Όπερα

το θέατρο και η Όπερα σε πρώτο πλάνο

Για όσους ενδιαφέρονται μπορούν να γνωρίσουν περισσότερα για τον διαπολιτισμό Ελλάδας Γερμανίας στην εργασία εδώ.


Alter Peter

Aν μας ρωτούσε κάποιος ποιο είναι το ομορφότερο μέρος στην λαμπρή αυτή πόλη η απάντηση θα ήταν καταφατικά η εκκλησία του Αγίου Πέτρου. Αποτελεί ένα από τα σημεία κατατεθέν της πόλης, καθώς η παλαιότερη πόλη γνωστή και για τους παλαιούς και σαν Γηραίος Πέτρος (“Old Peter”). Βρίσκεται σε ένα  λόφο ονόματι Petersbergl.


Κτίστηκε αρχικά από τον 11ο αιώνα, όπου με το διάβα του χρόνου ξανακτίστηκε και επεκτάθηκε αρκετές φορές. Αυτό μαρτυρούν και οι ποικιλίες έργων που βρίσκονται στο εσωτερικό της.


Πέρα από την μυσταγωγική χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα που διαχέται άπλετα από το θυμίαμα και τις προσευχές κάποιων λίγων πιστών που αρνούνται την φωτισμένη αγορά εξακολουθεί να αιωρείται στον αέρα το μυστικό της εκκλησίας... το οποίο σπεύδει να μας μαρτυρήσει ο νεοκόρος. Μια ευγενέστατη ψυχή που απάλυνε το βάρος του φωτογραφικού εξοπλισμού προστατεύοντας το με την προσευχή του.


Μας κατευθείνει σε ένα μονοθέσιο ασφυκτικό διάδρομο και μια πρόκληση όχι παραπάνω από 300 σκαλοπάτια. Μας κτυπάει στον ώμο λέγοντας, ανέβα και θα ξεχάσεις την κούραση...
Τα πρώτα 100 με τη μηχανή στο χέρι δεν ήταν δύσκολα, η συνέχεια όμως ακολουθούσε τον νόμο του Ηοοk και κάθε σκαλοπάτι προσέθετε μερικά ακόμη γραμμάρια στους τετρακέφαλους.
Θυμούμενος το χαμόγελό του και περιμένοντας εγωιστικά κάποιο δωράκι στην κορυφή συνεχίζουμε με βαριές ανάσες την άνοδο.
Ανεβαίνοντας και έχοντας φτάσει στην κορυφή περιμένει κανείς σαν ταινία του Harry Potter το υπέρλαμπρο κύπελο, αλλά πουυ...
Από κάπου μπάζει και ο παγωμένος αέρας κάνει καρφίτσες τον ζεστό ιδρώτα στο καυτό δέρμα.



Με γενναία απόφαση, και με βαθιά ανάσα αποφασίζουμε να βγούμε έξω, και τότε το κύπελλο μεταμορφώνεται στη θέα της πόλης....


Η ανάσα κόβεται όχι από το τσουχτερό κρύο.

Τώρα όλα βγάζουν νόημα...








Απέναντι στέκεται περήφανα ο γοτθικός καθεδρικός ναός γνωστός ως Frauenkirche με πλήρε όνομα
“Dom zu unserer Lieben Frau" δηλαδή ο ναός της αγαπητής μας Κυρίας που αποτελεί σημείο κατατεθέν της πόλης.






Η πόλη φοράει τα χρυσά κοσμήματα. Τα φώτα των αυτοκινήτων και τα ανήσυχα σπτικά προσφέρουν το καλύτερο που μπορούν για να την ομορφύνουν.










Το παλαιό Δημαρχείο (Altes Rathaus)

Το κτίριό του προσθέτει μια μεσαιωνική απόχρωση στο κέντρο της παλαιάς πόλης και είναι το αγαπημένο για φωτογράφιση σε κάθε  επισκέπτη. Δείχνει να είναι πολύ παλαιότερο ως μέρος κάποιου κάστρου. Ωστόσο χτίστικε γύρω στα 1300 όπου αποτελούσε κεντρικό σημείο για το εμπόριο αλατιού. Το σημερινό δημαρχείο είναι αναπαλαίωση του αρχικού το οποίο καταγκρεμίστηκε στο Β' παγκόσμιο πόλεμο. Ο χώρος όμως έχει μετασχηματιστεί σε μια αγορά χαράς και ευτυχίας για κάθε περαστικό.



Η Χριστουγεννιάτική αγορά σε λίγο θα πλυμμηρίσει από επισκέπτες όπου μαζί με τους ντόπιους θα γίνουν ένα σε μια χορωδία αγάπης.. ακολουθήστε παρακάτω...

                                                             Παλαιά πόλη ( Altstadt)






 Ζεστό Gluhwein,ότι καλύτερο για να συνεχίσει ο περίπατός μας...






Στα ηχεία αντηχούν Χριστουγεννιάτικα κάλαντα από τη χορωδία του Δήμου. Οι αγορές σταματούν ξαφνικά και τα μάτια είναι στραμμένα στο μπαλκόνι του δημαρχείου.

Ο κόσμος με κομμένη την ανάσα με συγκίνηση ακολουθεί τους γαλήνιους ρυθμούς των χριστουγεννιάτικων ύμνων.


Όλοι μαζί ξεχνούμε το Εγώ, το έχω. 
Αφηνόμαστε στη γαλήνη της αγάπης και της ομόνοιας. Στην τράπεζα της αγάπης και της συμπόνοιας. 
Χωρίς σύνορα, χωρίς φύλλο, χωρίς γλώσσες...



Το τραγούδι συνεχίζει στο δρόμο... 

Μarienzplatz


Ακόμη ένα σημείο αναφοράς για τους εμπόρους αλλά και τους ερωτευμένους. Από τα πιο πολυσύχναστα αλλά και ιστορικά σημεία της πόλης. 

Die Maximilian Strasse


Η οδός για τους οικονομικά elite. Τιμές δεν υπάρχουν προς αποφυγή εγκεφαλικών.




Ανα τοποθεσία θα βρείτε εκκεντρικές φιγούρες που προσφέρουν μυστικές περιηγήσεις σε αξιοθέατα της πόλης με γραφικές διηγήσεις από θρυλικές ιστορίες και φαντάσματα.


Resindez platz και Μουσείο 




Αριστερά η είσοδος φωτεινή είσοδος, δεξιά η είσοδος για τον κήπο Hofgarten.

Το Residenz  είναι τόσο πλούσιο σε λεπτομέρεια και τέχνη που θα ήταν άδικο να το προσθέσουμε σε αυτό το αφιέρωμα. Θα ακολουθήσει ειδική αναφορά σε αυτό το στολίδι της πόλης.


Χριστουγεννιάτικη αγορά στο κέντρο της αυλής του μουσείου. 




Απολαύστε ένα περίπατο στο μουσείο Residenz από σύνδεσμό εδώ.

Hofgarten

Θα περιμένε κανείς να δει πλούσιους κήπους και λουλούδια... 



καταφέραμε στο λίγο χρόνο της επίσκεψης να μοιραστούμε μαζί σας το νυκτερινό πέπλο του κήπου που δεν είναι άλλο από το φως που του δίνουν οι τέχνες στο εσωτερικό του μουσείου Residenz.







Odeonsplatz




Τα λιοντάρια είναι ένα αξιοπρόσεκτο όχι μόνο κυβερνητικό σύμβολο αλλά θα μπορούσε να πει οτι λειτουργεί και σαν προστάτης αφού συναντάται πολύ συχνά στην πόλη. Στα συγκεκριμένα της Residenzstrasse πολλοί επισκέπτες χαϊδεύουν τη μύτη για να πάρουν λίγη τύχη, ίσως και ... δύναμη. Τα λιοντάρια κάνουν την παρουσία τους σε εμβλήματα των ενόπλων δυνάμεις, σε τοπικά προϊόντα και σε ποικίλα άλλα. Λέγεται οτι υπάρχει μουστάρδα ο βρυχθμός του λεόντα, όπου καταλαβαίνετε το πόσο δυνατή μπορεί να είναι. ...




                                                                                                 
 Με έντονα κίτρινο χρώμα είναι η εκκλησία του Αγίου Cajetan (Theatinerkirche). Στο εσωτερικό της διαθέτει περίτεχνα κατάλευκο χρώμα. Ο προστάτης της άγιος Cajetan (1480-1547) είχε αναλάβει την διατήρησή της. Θεωρείται η πρώτη μπαρόκ εκκλησία στη Βαυαρία.



Karlsplaz (Stachus)

Μια επιβλητική πύλη καλωσορίζει τους επισκέπτες πριν ξεχυθούν στην παλαιά αγορά και τα αναρίθημτα καταστήματα της παλαιάς πόλης. 



Τα κτίρια χορεύουν στους φωτεινούς ρυθμούς των Χριστουγέννων δρώντας αναλγητικά στη ρουτίνα.


Και ο χρόνος περνά... 


περνά... 


Τα παγοδρόμια ξεκουράζονται ύστερα από μια έντονη μέρα. 


Η πόλη αρχίζει να χασμουριέται... 


Ο χρόνος σταματά έκθαμβος από τα φώτα της πόλης που τον αγνούν προκλητικά. 


 

Έχει φορέσει τα γιορτινά και μας περιμένει με το δικό μας φως να προσθέσουμε στην ομορφιά της. 




H ώρα είναι περασμένη... ακόμη και η σιωπή τρέχει απεγνωσμένα να βρεί παρηγοριά στις μπυραρίες που της κλείνουν θυμωμένα την πόρτα. 


Μια κυρία, ίσως ξεχασμένη έχει πάρει απρόθυμα το δρόμο της επιστροφής...






Το επιβλητικό ξενοδοχείο Sofitel χαμηλώνει τα φώτα του....


Περπατώντας την Prinzregenenstrasse


Ομορφιά πριγκηπικής τάξης όπως συνδέει και το όνομα της οδού...

 


Στο δρόμο αυτό, συναντά κανείς ιδιαίτερες αρχιτεκτονικές μορφές που φαίνεται να συνυπάρχουν ειρηνικά. Και αυτό οφείλεται ίσως, στο μεγαλοπρεπές άγαλμα  του 
Αγγέλου της Ειρήνης(Friedensengel) που βρίσκεται στο τέλος του δρόμου περνώντας τη γέφυρα του ποταμού. 



 Μακάρι ο Άγγελος της Ειρήνης να κατοικίσει εντός μας, 
και να φυλάει όσους τον επικαλούν με τις στοργικές τους πράξεις.



                                                                                                                                                                                                                                                                                      Τα τραπέζια είναι άδεια και τα φώτα απλά στολίζουν το χώρο όταν αυτές τις στιγμές στερούμε/αστε τη συντροφιά. 



Η πιο γευστική  μπύρα γίνεται νερό στην απουσία της παρέας και της φιλίας.


Και το πιο παραδοσιακό εστιατόριο θωρεί στοιχειωμένο και άδειο χωρίς χαμόγελα 
και τις εύθυμες φωνές των ανθρώπων του. 

Τις ημέρες λοιπόν αυτές ας μοιραστούμε όπως μπορεί ο καθένας,
μηνύματα ευημερίας χαράς, φωτός.και αισιοδοξίας. 

Στο σημείο αυτό θα θέλαμε να εκφράσουμε την απέραντή μας ευγνωμοσύνη στην Ιsabelle Hohlfeld για την βοήθειά της στην περάτωση αυτού του ταξιδιού.        





Τις  πιο ευοίωνες ευχές σε όλους! 



                                                                                                                                                                                           Δεκέμβριος 2009


Aκολουθήστε τη παρέα μας με ένα Like στο Facebook ή αφήστε ένα σχόλιο παρακάτω. Η γνώμη σας μετράει.